zondag 23 december 2012

Harry weer thuis na 11.000 km fietsen!

Afgelopen donderdag kwam oud collega en leidinggevende Harry weer thuis na een fietsavontuur van 11.000 km (!!!) door Zuid Amerika.
Vooral veel stof happen, hoofdzakelijk onverharde en wasbordwegen, die soms wel lijken op drooggevallen rivierbeddingen, heel harde en snerpend koude wind zodat je met maar 6 km per uur en onder een hoek van 45 graden hangend over het wegdek gaat, in een tentje met vrieskou, maar ook vooral met een enorme hoeveelheid aan belevenissen en een rugzak aan ervaringen waar je de rest van je leven van zult nagenieten.
En nagenieten zal hij onder de kerstboom zeker doen, als al die avonturen moeten gaan bezinken de komende weken en maanden.
Vol lof was Harry over de organisatie van Bike Dreams, dus zeker even het vermelden waard.

Met een aantal mensen haalden we Harry op van Schiphol.

En natuurlijk allemaal met enorme bewondering voor deze megaprestatie!

Met fietsmaatje Fred weer terug op Schiphol

Maar voor die tijd .....

Gewapend met spandoeken en borden

Harry wordt gespot in de aankomsthal

En ondertussen wordt er door iedereen in spannig gewacht .....
 
..... ook door dochter Jojanneke en Harry zijn zus Elly
 
totdat Harry er dan eindelijk is! 

Natuurlijk een heel warm welkom door zijn Fryda

door dochter Jojanneke

en door tweelingbroer Frans


Nog even samen met en afscheid nemen van zijn fietsmaatje Fred 
 
Bepakt en bezakt richting Starbucks
voor een heerlijk kopje koffie of thee
 
en dan huiswaarts!
 
Bedankt Harry voor 5 maanden geweldige verhalen, avonturen, foto's en flimjes op je site, ik heb er van genoten!

woensdag 26 september 2012

Het gaat goed met "ons" kleine egeltje!

Dank jullie wel voor jullie leuke reacties op het piepkleine egeltje wat mams gisteren vond op de moestuin.


En ik heb goed nieuws, het gaat heel goed met "ons" egeltje!
Na wat speurwerk en een flink aantal telefoontjes hebben we egeltje opgespoord. Hij zit hier vlakbij in een egelopvang, ik kan er naar toe lopen!
Egeltje is daar gistermiddag meteen naar toe gebracht nadat de dierenambulance hem had opgehaald.
Waarschijnlijk is het brutale ding het nest uitgekropen, de weg kwijtgeraakt en daardoor enorm onderkoeld geraakt.
Hij mankeert verder helemaal niets, is kerngezond, was dus alleen heel erg onderkoeld.

Maar goed dat mams hem vond en heeft meegenomen, want hij had het beslist niet overleefd. Door de onderkoeling niet, maar ook niet door de "roofdieren" dier over de tuin komen; katten, eksters en kauwen, maar ook loopt er wel eens een vos rond. Omdat hij zo onderkoeld was, had hij niet meer goed gereageerd en kon zich  niet meer helemaal goed oprollen bij gevaar.

Egeltje zit nu in een hok. Nadat hij lekker was opgewarmd heeft hij drinken gehad, kattenbrokken uit blik, en vanmorgen had hij ook een hele muis opgepeuzeld!
Hij rent tierig door het hok heen en is eigenlijk al weer helemaal opgeknapt.

Omdat er nu slecht weer aankomt en de temperatuur een paar dagen te laag wordt, blijft hij in ieder geval voor die paar dagen in het hok.
De meneer die hem heeft opgevangen, heeft een hele grote verwilderde tuin, waar meer egels rondlopen die daar nu gaan overwinteren omdat er veel plekken voor ze zijn gecreëerd waar dat kan. Uiteraard met de bedoeling ze weer uit te zetten in de vrije natuur als dat kan.
En bij "ons" egeltje zou dat heel goed mogelijk zijn, want ik haal hem zo op en zet hem weer op de moestuin waar hij vandaan komt!
Maar dat zal dan na de winter zijn, nu kan dat niet meer.

Jullie begrijpen, we gaan een keer bij hem op bezoek, gewapend met een paar blikjes kattenbrokken.
Ook om de meneer te bedanken waar hij nu verblijft.

En mams en ik, we zijn helemaal gerustgesteld nu het zo goed gaat met "ons" egeltje!


dinsdag 25 september 2012

Piepklein egeltje op de moestuin

Vanmiddag trof mams op de moestuin een ieniemienie klein egeltje aan.
Maar zo op klaarlichte dag een egeltje op het pad, die niet wegloopt, ook niet als je hem aanraakt, dat is natuurlijk niet goed. Hij viel ook een beetje om en ging gewoon midden op het pad liggen slapen.
Dus geen keus, egeltje in een oude lap die we op de tuin hebben liggen, in een emmer, mee naar huis en de dierenambulance gebeld.
En natuurlijk belde mams ook naar mij, dus ik ging meteen op pad.

Het egeltje paste met gemak in mijn hand, wat een klein lief droppie!
Maar het arme beestje was hartstikke koud, vier hele koude pootjes en een heel koud lijfje. Dat viel  de dierenambulance ook meteen op, dus zij zouden het egeltje lekker warm zetten en gaan vertroetelen met lekkere hapjes.
De geweekte kattenbrokjes die wij van de dierenambulance klaar moesten zetten, werden niet gegeten. Waarschijnlijk omdat het beestje zo onderkoeld was, was hij ook heel suf en viel steeds in slaap.
Nog vandaag of morgen wordt het egeltje naar de egelopvang in Warmenhuizen of Haarlem gebracht.

Wat een schatje hè!


Het is alleen wel een egeltje met een paar kostgangers die je niet wilt overnemen. De twee vlooien bij zijn bekje en oogje zijn hier al duidelijk te zien, en zo hadden we er al snel een paar te pakken.
Het egeltje echt lekker dicht en warm tegen je aanhouden, hm, toch maar niet.



 

Nu maar duimen dat het egeltje goed hersteld een weer gewoon vrijgelaten kan worden.
    

zaterdag 22 september 2012

Zon en regen op de moestuin

Vandaag een dag van zon en regen op de moestuin.

Wat mij betreft vooral zon, zowel letterlijk als figuurlijk. Na de massale vernielingen op het moestuincomplex vorig weekend, waarbij onze tuin gelukkig net aan gespaard bleef, was het de eerste dag van dit weekend rustig gebleven.
En heel vreemd om te zeggen, maar alleen dat al is tegenwoordig goed tuinnieuws.

Bijtjes zijn er nog steeds op de met zoete lekkernij gevulde zonnebloemen.





Artisjokken staan vooral op de moestuin om te eten, maar wat mij betreft vooral voor de prachtige bloemen.

 

Na een flinke regenbui komt er een kleine felle regenboog tevoorschijn. Jammer dat ze altijd zo snel weer weg zijn.


    

maandag 27 augustus 2012

Dagje Blijdorp

Vorige week donderdag was ik met Marjolijn een dagje naar Blijdorp.
Heerlijk weer, heerlijk rustig, heerlijk relaxed!
Veel gelachen en weer veel foto's gemaakt.

Toch wel heel erg favoriet bij ons allebei, de prairiehondjes. Wat een knuffels!
En daar begin ik mee, want meteen om 9 uur kregen ze te eten.
We schoven dus aan bij het ontbijt ....

 
Altijd gezelliger om samen te eten ..... 
..... en daarna lekker in het zonnetje uit te buiken.

Ook leuk om deze piepende knuffels met jongen even in het echt te zien in dit filmpje.


We hadden enorme mazzel met de heel actieve beesten, waar ook nog veel dingen plaatsvonden die niet waren gepland of aangekondigd, maar waar we wel met onze snufferd bovenop stonden.

Ook de wasberen hadden hun ontbijt gehad en waren lekker actief bezig aan de waterkant. Want stel dat er net iets eetbaars in het water is gevallen, dat mag je niet missen.



Aan de imposante verschijning van deze mannetjes ijsbeer kun je echt niet voorbij gaan!
Je kunt je nauwelijks voorstellen dat Vicks met het formaat wat hij nu heeft,
nog maar net iets meer dan anderhalf jaar oud is.
Blijdorp heeft twee leuke filmpjes op You Tube staan; één filmpje gemaakt er ere van Vicks zijn eerste verjaardag, een één filmpje toen hij bij het spelen een ruit van het waterbassin heeft gebroken! De twee bezoekers die erbij staan als het gebeurt, schrikken zich rot.

 
Ook al zo'n imposante grote kop!
 


Nadat we eerst zelf een broodje hadden gegeten, zijn we langs gegaan bij de zeeleeuwen, waar een al net zo imposantie man ons aankeek!
En hier "lacht" hij bijna heel lief naar ons, maar alle andere zeeleeuwen gaan echt uit de weg al hij er aankomt. Het is duidelijk wie de baas is!

 
Gezellig samen aan de waterkant liggen,
of samen een beetje kletsen wat je als jonkie vandaag hebt meegemaakt.
 
En als er dan met vis wordt gegooid, blijft er voor de meeuwen ook altijd wel wat aan de strijkstok hangen, daar moet je dus bij zijn!
 


Op weg naar de vogelvliegshow, die perfect aanslot bij het voeren van de zeeleeuwen, kwamen we deze vrouwtjes sneeuwuil tegen.


Bij de vogelvliegshow ben je meestal te laat met het maken van de foto's, want de vogels vliegen zó razensnel over. Of ze vliegen zelfs wel eens door je haar, zoals één van de uilen bij mij deed.
 
Ook de liefde van een ara gaat door zijn maag, dus na elke vlucht even iets te knabbelen.
 

 
Met de punt van zijn snavel pakt de toekan een besje of ander fruit, gooit dan zijn kop naar achteren om het besje dan op te eten.
Zou hij zich nooit verslikken?


Ook de giraffes kregen eten vandaag. Veel blad wordt opgehangen in grote korven, die met een takel omhoog worden gehesen zodat de giraffes er makkelijk bij kunnen, maar ook omdat hun voedsel in de natuur vooral op deze hoogte voorkomt.

 
Met hun lange tong peuteren ze het voedsel uit de korven.
 
 
Wat blijft het patroon van hun vel toch een prachtige legpuzzel!
 
Als we 's middags nog een keer bij de giraffes langs gaan, liggen ze allemaal op het veld.
Totdat ..... Ja, wat eigenlijk?!
Er gaat eerst één giraffe staan, loopt naar de uiterste hoek van het verblijf, en met oren omhoog en een wapperende staart, kijkt hij als gebiologeerd naar ...... Geen idee, want ook al komen er andere giraffes aangelopen en kijken ze allemaal in uiterste opwinding naar hetzelfde, wij kunnen het niet ontdekken. De giraffes zullen ongetwijfeld iets hebben gehoord, of gezien.
Maar ja, ze zijn dan ook "een klein beetje" langer dan wij .....
 


In een broeierig hete omgeving treffen we de stokstaartjes aan,
die zoals altijd heel nieuwsgierig in de rondte kijken.



Achter super dik glas (je moet er toch niet aan denken dat bij 1 tikje het raam kapot gaat), waar ook de glazenwasser wel een keer langs mag komen, ligt krokje.
Ik twijfel over de kwaliteit van zijn gebit .....
Maar wil daar toch niet in de praktijk mee geconfronteerd worden!
Misschien voelt hij dat aan, want na het nemen van de foto laat hij zich heel behoedzaam onder water zakken en glijdt langzaam weg waar jij hem niet meer ziet.
Andersom waarschijnlijk wel ......
 


Het gebeurt niet zo vaak, maar ook de reuzenschildpadden zijn wakker. Hoewel van groot formaat, kan deze nog niet tippen aan de kort geleden overleden Lonesome George op de Galapagoseilanden.
Nu is deze oudheid, voor mijn gevoel uit een paar eeuwen geleden, ook van een andere soort hoor, maar toch, voor het formaat van George moet hij nog even groeien.


Ook de vlinderkas hebben we even bezocht.
Kort, want het was er een beetje warm en benauwd.
De vlinders vonden het geweldig, want er werd flink rondgefladderd en maar weinig stil gezeten. Daar moet je toch wat vroeger voor langskomen, als ze nog niet helemaal zijn ontwaakt.
 
 
 


Eenmaal buiten kwamen we weer wat op adem. Tenminste, dat dachten we, want hoewel de leeuwen op donderdag niet gevoerd worden, was vandaag blijkbaar een uitzondering. Spannend!
Nadat de leeuwen binnen vol ongeduld hadden gewacht en de (inmiddels dode) Flappies werden verborgen in het verblijf op een boomtak, onder struiken en stenen, rende één van de welpen direct de boomtak in, waar één van de prooien was neergelegd.
De welpen zijn nu negen maanden oud, maar horen inmiddels niet meer tot het formaat "schootkat".

 
Aanvallen!
 

 
En oppeuzelen op een plekje in de zon.
 
 
 
Ik voelde me heel even weer een heel klein beetje thuis in Australië,
waar de walibi's bijna overal aanwezig zijn.
 
 
 
Wat zonde toch dat er zoveel gejaagd wordt op deze prachtige tijgers!
Heerlijk genietend in de zon, is het net gelukt om door de tralies een foto te maken.
 
 
Blijkbaar wilde hij er goed opstaan, bijna spinnend lijkt het zo toch wel een knuffeltijgertje.
 
 
 
Zal ik nu wel, of zal ik nu niet naar beneden komen???
Het ziet er wel eng uit als ik naar beneden kijk.
De kleine panda (of rode panda) kijkt angstig rond.
 
 
 
Maar uiteindelijk wordt er toch een poging gewaagd een stukje af te dalen omdat ook hier lekker nieuwe verse takken bamboe zijn neergelegd.
 
 
 
Overal in Blijdorp staan routebordjes met plaatjes van de dieren waar je naar op weg bent.
Ook wel favoriet hoor, de olifanten!
 

 
 
De olifanten zijn door het dolle heen, en al snel wordt duidelijk waarom.
Met de brandslang krijgen ze een douche. Heerlijk tegen het stof, ook heerlijk om uit die slang te drinken, want dat gaat lekker snel, en leuk om in de waterstraal en de poel te spelen.
 
 
 
Het is zo jammer dat het luide trompetteren van de olifanten niet op de foto komt,
geweldig om te horen!
 

 
 
 
Eigenlijk willen we wel even zitten, op het bankje, bij de kamelen.
Maar het gesmak achter je in je nek doet ons besluiten toch maar te blijven staan,
en vooral veel te lachen.
Misschien kan de kameel samen met de krokodil naar de tandarts voor een beugeltje .....?
 
 
 
 
Als laatste bezoeken we het Oceanium, waar vooral het lopen in de tunnel met rondom je heen en ook boven je de vissen, roggen, haaien, enz., heel erg leuk is.
 
 
 
Bijna mooi van lelijkheid, deze everlipvis.
In tegenstelling tot deze kreeft, waar vooral zijn prachtige kleuren tot de verbeelding spreken.
 

 
De haaien liggen roerloos boven ons. Door het licht wat van bovenaf in het water schijnt is het toch mogelijk om een foto te maken.
 

 
 
 
Tot slot .....
 
Tot slot hebben we naast een geweldig leuke dag ook heel veel leuke en mooie dingen gezien en beleefd. Hoogtepunten toch wel al het voeren van de diverse dieren en natuurlijk het waterballet bij de olifanten.
Maar ook de diverse portretten. Niet alleen letterlijk, maar ook figuurlijk. Wat een portretten van de kamelen bijvoorbeeld, waar we echt bij hebben gelachen.
Maar ook portretten van billen en benen, in allerlei soorten en maten. Een kleine collectie .....
 
De prairiehondjes
 
De okapi
 
Bij de leeuwen
 
De zebra
 
Bij die lachwekkende kamelen
 
En bij de giraffes, maar die lieten alleen de voorkant goed zien
waarvan je je afvraagt of dat soms niet in de war zal komen
 
De bizons stonden gemoedelijk tegen elkaar te hangen
 
En natuurlijk bij de olifanten.
Waar niet alleen de grootste,
maar heel zeker ook de leukste billen en staartjes te zien waren!